Ten rodzaj samotności odnosi się do braku sposobności życia w swoim kraju, w którym się narodziliśmy i wychowaliśmy, a z różnorodnych powodów go opuściliśmy. Przede wszystkim w grę wchodzi fakt, iż znajduje się w obcym dla nas miejscu- różniącym się od naszego państwa przede wszystkim przyzwyczajeniami tamtejszej ludności, ich inna niż nasza mentalnością, cechami, osobowością i stylem życia wypożycz kamper . Czujemy się wtedy wyobcowani- tak jest będąc na obczyźnie w celach zarobkowych, czy też z powodów politycznych, gdy na przykład w obawie o utratę życia w kraju w którym wychowaliśmy, wyjeżdżamy.
Tak jest na przykład tam, gdzie toczą się intensywne walki, trwają wojny, dochodzi do masowego mordowania. Warto związać tu w pewnych zagadnieniach samotność kulturową z samotnością społeczną. Ludzie, którzy opuszczają swój kraj nierzadko czują się gorsi niż rodowici mieszkańcy danego państwa, w jakim przyszło im żyć.
Co więcej, w wielu przypadkach w grę wchodzi samotność kulturowa wynikająca z ogromnych różnic między sposobem życia, trybem, wyznawanymi wartościami, religią itd. Wszystko to sprawia, że jednostce jest bardzo ciężko wpleść się w środowisko, w którym przyszło jej żyć. Nie dziwić powinien zatem fakt, że wydaje nam się, iż jesteśmy odrzuceni.